De grote toren van Westkapelle
De oudst bekende vuurtoren is de Pharos op Alexandrië in Egypte. De vuurtoren van Westkapelle is van oorsprong een kerktoren , genaamd de St. Willebrorduskerk. Deze kerk werd in de tachtigjarige oorlog verwoest, waarna het schip en de toren werden hersteld. In 1831 werd het schip van de kerk door brand verwoest en werd afgebroken, alleen de toren bleef over. In 1924 werd de toren gerestaureerd. In de tweede wereldoorlog werd bijna het hele dorp verwoest maar de toren werd alleen licht beschadigd. Op 1 februari 1946 werd de toren weer als vuurtoren in dienst genomen. Op 19 juni 1951 werd het nieuwe elektrische licht in bedrijf genomen.
De gegevens van de toren zijn:
Lichthoogte 54 meter
Het licht geeft elke 3 seconden een schittering van 0,1 seconde , met een lichtsterkte van 2,6 miljoen kaarsen.
De tafel van het optiek draait 5 keer rond in één minuut.
Zichtbaar tot op 19,5 zeemijl (ongeveer 36 Km)
De toren heeft 162 stenen traptreden en 17 houten traptreden tot aan het platform , daarna nog 3 ijzeren trappen van 13 treden tot het optiek.
Mei 1946: Het lage en het hoge licht gingen samen een licht lijn vormen.
Juni 1950: Op het hoge licht werd een nieuwe gaslantaarn geplaatst,met lichtkarakter van 1,5 seconde licht en 1 seconde donker.
Maart 1955: Het lage licht is in dienst gebracht met een lichtkarakter van 7 seconde licht en 2 seconde donker.